Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Πωλούνται κουταβάκια...

Ένας καταστηματάρχης, κρεμούσε μία πινακίδα πάνω από την πόρτα του μαγαζιού του που έγραφε ''πωλούνται κουτάβια''. Τέτοιου είδους πινακίδες συνήθως προσελκύουν μικρά παιδιά και όπως ήταν επόμενο, ένα αγοράκι εμφανίστηκε σύντομα μπροστά στην πόρτα του καταστήματος. 
-''Πόσο θα τα πουλήσετε αυτά τα κουταβάκια'' ρώτησε.
-''Από 30 μέχρι 50 δολάρια το καθένα'' του απάντησε ο καταστηματάρχης. 
Το αγοράκι έβαλε το χέρι του στην τσέπη και έβγαλε κάτι ψιλά. 
-''Εχω μόνο 2 δολάρια και 37 σεντς'' είπε. ''Σας παρακαλώ μου επιτρέπετε τουλάχιστον να τα δω?
Ο καταστηματάρχης χαμογέλασε και μετά σφύριξε. Αμέσως η Λέιντι βγήκε από το σπιτάκι της και ήρθε τρέχοντας στο διάδρομο του καταστήματος, ακολουθούμενη από πέντε μικρούτσικες γούνινες μπάλες. Ένα από τα κουταβάκια, που είχε μείνει πολύ πίσω, προχωρούσε με δυσκολία και κουτσαίνοντας. Ο μικρός πρόσεξε αμέσως το σκυλάκι που κούτσαινε και ρώτησε: 
-''Τι έχει αυτό το σκυλάκι?''
Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε ότι ο κτηνίατρος που το εξέτασε είπε ότι δεν έχει άρθρωση στο γοφό και ότι θα κουτσαίνει για πάντα. Το αγοράκι έδειξε να αναστατώνεται. 
-''Αυτό το κουτάβι θέλω να αγοράσω!'' είπε.  
''Όχι'', απάντησε ο καταστηματάρχης,  
''Δεν μπορεί να θέλεις να αγοράσεις αυτό το σκυλάκι. Αν πραγματικά το θέλεις όμως μπορώ να στο χαρίσω''
Το παιδί στεναχωρέθηκε πολύ. Κοίταξε τον ιδιοκτήτη κατευθείαν στα μάτια και κουνώντας το δάχτυλό του προς το μέρος του είπε: 
-''Δε θέλω να μου το χαρίσετε. Αυτό το σκυλάκι αξίζει ακριβώς όσο και όλα τα άλλα και θα πληρώσω την τιμή του στο ακέραιο! Θα σας δώσω 2 δολάρια και 37 σεντς τώρα και 50 σεντς το μήνα μέχρι να ξοφλήσω''
Ο καταστηματάρχης αντέτεινε: 
-'' Δεν είναι δυνατόν να θέλεις ν΄ αγοράσεις αυτό το σκυλάκι! Ποτέ δεν πρόκειται να μπορέσει να τρέξει, να πηδήξει και να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα κουταβάκια!''.
Και τότε το αγοράκι έσκυψε και τύλιξε το μπατζάκι του παντελονιού του προς τα πάνω, αποκαλύπτωντας ένα πολύ στρεβλό, ανάπηρο αριστερό πόδι που το στήριζε ένα μεταλλικό στήριγμα. Γύρισε τότε προς τα πάνω και κοίταξε πάλι προς τον καταστηματάρχη. 
-''Όπως βλέπετε, δεν τρέχω και εγώ πολύ και το σκυλάκι θα χρειαστεί κάποιον που θα το καταλαβαίνει'', είπε ήρεμα.

Dan Clark

1 σχόλιο: