Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
Το μικρό αγόρι ..
Κάποτε ένα αγοράκι πήγε στο σχολείο. Ήταν ένα τόσο δα αγοράκι και ένα μεγάλο σχολείο. Όταν όμως το αγοράκι διαπίστωσε πως μπορούσε να μπαίνει στην τάξη του κατευθείαν από την εξωτερική πόρτα χάρηκε. Και το σχολείο δεν φαινόταν τόσο μεγάλο πια.Ένα πρωί, λίγο μετά που έφτασε το αγοράκι στο σχολείο η δασκάλα είπε:
Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011
Η καληνύχτα του Μικρού Πρίγκιπα ...
- Είναι όπως ακριβώς και με το λουλούδι.
Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σε ένα αστέρι, είναι όμορφο τη νύχτα να κοιτάς τον ουρανό. Όλα τα αστέρια είναι ανθισμένα.
- Βέβαια...
- Θα κοιτάζεις τη νύχτα τα αστέρια. Είναι πολύ μικρό το δικό μου για να σου δείξω που βρίσκεται. Είναι καλύτερα έτσι. Το αστέρι μου, θα είναι για εσένα κάποιο από όλα. Έτσι θα θέλεις να κοιτάς όλα τα αστέρια... Θα 'ναι όλα φίλοι σου. Θέλω να σου κάνω ένα δώρο... Γέλασε κι άλλο.
Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σε ένα αστέρι, είναι όμορφο τη νύχτα να κοιτάς τον ουρανό. Όλα τα αστέρια είναι ανθισμένα.
- Βέβαια...
- Θα κοιτάζεις τη νύχτα τα αστέρια. Είναι πολύ μικρό το δικό μου για να σου δείξω που βρίσκεται. Είναι καλύτερα έτσι. Το αστέρι μου, θα είναι για εσένα κάποιο από όλα. Έτσι θα θέλεις να κοιτάς όλα τα αστέρια... Θα 'ναι όλα φίλοι σου. Θέλω να σου κάνω ένα δώρο... Γέλασε κι άλλο.
Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011
The Most Beautiful Flower...
The park bench was deserted as I sat down to read
Beneath the long, straggly branches of an old willow tree.
Disillusioned by life with good reason to frown,
For the world was intent on dragging me down.
And if that weren't enough to ruin my day,
A young boy out of breath approached me, all tired from play.
Beneath the long, straggly branches of an old willow tree.
Disillusioned by life with good reason to frown,
For the world was intent on dragging me down.
And if that weren't enough to ruin my day,
A young boy out of breath approached me, all tired from play.
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011
Ο ορίζοντας..
Στέκομαι στην άκρη της ακτής …ένα πλοίο από την πλευρά μου απλώνει τα λευκά πανιά του στην πρωινή αύρα και ξεκινά για το μπλε του ωκεανού.
Είναι ένα αντικείμενο ομορφιάς και δύναμης.
Στέκομαι και το κοιτάζω σε βάθος μέχρι που κρέμεται σαν κόκκος άσπρου σύννεφου στον ορίζοντα, εκεί ακριβώς όπου ο ουρανός και η θάλασσα έρχεται να σμίξει με το ένα το άλλο.
Είναι ένα αντικείμενο ομορφιάς και δύναμης.
Στέκομαι και το κοιτάζω σε βάθος μέχρι που κρέμεται σαν κόκκος άσπρου σύννεφου στον ορίζοντα, εκεί ακριβώς όπου ο ουρανός και η θάλασσα έρχεται να σμίξει με το ένα το άλλο.
Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)