Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Η ανάμνηση της Αγάπης...

Ο Μόζες Μέντελσον, παππούς του διάσημου Γερμανού συνθέτη, κάθε άλλο παρά όμορφος ήταν. Πέρα από το μικρό του ανάστημα είχε και μια αστεία καμπούρα.
Μια μέρα επισκέφθηκε έναν έμπορο στο Αμβούργο που είχε μια όμορφη κόρη που ονομαζόταν Φούμτζε. Ο Μόζες την ερωτεύθηκε παράφορα. Η Φούμτζε όμως, ένιωθε αποστροφή για την απαίσια εμφάνισή του.
Όταν ήρθε η ώρα να φύγει, ο Μόζες μάζεψε όλο του το κουράγιο και ανέβηκε τη σκάλα που οδηγούσε στο δωμάτιό της, επιδιώκοντας μια ευκαιρία να της  μιλήσει. Ήταν όμορφη σαν ουράνια οπτασία, η άρνησή της όμως να τον κοιτάξει τον πονούσε. Μετά από μερικές απόπειρες να πιάσει κουβέντα μαζί της ο Μόζες τη ρώτησε δειλά:
-Πιστεύεις ότι οι γάμοι κανονίζονται στον ουρανό;
-Ναι, του απάντησε χωρίς να γυρίσει να τον κοιτάξει. Εσύ το πιστεύεις;
-Ναι το πιστεύω , αποκρίθηκε εκείνος. Ξέρεις, στον ουρανό κάθε φορά που γεννιέται ένα αγόρι, ο Κύριος του ανακοινώνει ποια κοπέλα θα παντρευτεί. Όταν γεννήθηκα εγώ, μου έδειξαν τη γυναίκα που θα παντρευόμουν. Και ο Κύριος πρόσθεσε, «μόνο που η γυναίκα σου θα είναι καμπούρα».
Αμέσως φώναξα, «Ω Κύριε,θα ήταν τραγικό για μια γυναίκα να είναι καμπούρα. Σε παρακαλώ Κύριε, δώσε σε μένα τη καμπούρα και κάνε αυτήν όμορφη»!
Και τότε η Φούμτζε γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια και ένιωσε να την κινεί κάποια βαθιά ανάμνηση. Άπλωσε το χέρι της και το έδωσε στον Μέντελσον. Αργότερα έγινε η αφοσιωμένη του σύζυγος.


Barry and Joyce Vissell

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου