Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

...γεμάτες φως


Σταμάτησα να πιω λίγο νερό. Στήριξα το ποδήλατο στο παγκάκι, αλλά ξέχασα να σβήσω το φως και το έβαλα σε μπελάδες. Το αγοράκι που πριν στριφογυρνούσε γύρω από τη μαμά του πλησίασε και άρχισε να στριφογυρίζει γύρω από το ποδήλατό μου. Κρατούσε ένα άδειο πλαστικό μπουκαλάκι. Ξαφνικά σταμάτησε, έβαλε το μπουκάλι κάτω από την αναμμένη λάμπα και άρχισε να το ''γεμίζει'' με φως.

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Άνθρωποι...

''Λέγε ότι θες, αλλά κοίτα το ποίημα που μου έστειλε όταν κλείσαμε τέσσερις μήνες'', μου είπε η Μαρία Λυδία και μου έδειξε υπερήφανη το ποίημα ''Άνθρωποι''. Εκείνο του Άμλετ Λίμα Κιντάνα που και εγώ θαύμαζα πολύ.

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Η πιο όμορφη καρδιά...

Μια φορά κι ένα καιρό, ένας νεαρός είχε σταθεί στη μέση της πόλης και φώναζε ότι είχε την ομορφότερη καρδιά σʼ όλη την περιοχή. Μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε, κι όλοι θαύμαζαν την καρδιά του, που ήταν τέλεια. Δεν υπήρχε ούτε σημάδι, ούτε το παραμικρό ψεγάδι πάνω της. Κι όλοι τότε συμφώνησαν ότι αυτή ήταν η πιό όμορφη καρδιά που είχαν δεί ποτέ τους!


Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Το μάτι ...

Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι… Ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες ώρες την μισούσε.
 Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους… Δεν ήθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με… ένα μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα…



Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Μάθημα ζωής...

Πριν μερικά χρόνια στην Οξφόρδη, συνέβη κάτι αρκετά σπάνιο. Το Πανεπιστήμιο γέμισε με φοιτητές και αποφοίτους που είχαν συγκεντρωθεί για την τελετή απονομής διδακτορικού προς τιμήν μιας γυναίκας. Η Δρ. Έλεν Κέλερ είχε γεννηθεί πενήντα χρόνια πριν, τυφλή και κουφή. Χάρη στα όνειρα και τον κόπο μιας άλλης γυναίκας, της Αν Σάλιβαν, εκείνο το κορίτσι που κάποιοι σκέφτηκαν πως έπρεπε να αφήσουν να πεθάνει, έγινε Δόκτωρ στη φιλοσοφία σε σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, συγγραφέας πολλών βιβλίων και λέκτωρ σε όλους τους τομείς της διανόησης του πλανήτη.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Charlie Chaplin, όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά..

Όταν ο μεγάλος Charlie Chaplin έγινε 70 ετών, έγραψε ένα κείμενο για το νόημα της ζωής. Απολαύστε το...

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω
ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με προειδοποιούσαν
να μη ζω ενάντια στην αλήθεια της ζωής μου.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ...

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Συνέχισέ το...

Θα ήθελα να σας μεταφέρω μια ιστορία κάπως διαφορετική, ίσως ουτοπική μα δυνατή και με νόημα μεγάλο. Κάτι που έχουμε ανάγκη πια, σε ότι συμβαίνει δίπλα μας τούτες τις μέρες...
 

Πριν από χρόνια ένας σπουδαίος γιατρός ταξίδευε με την οικογένειά του στην έρημο με ένα τροχόσπιτο. Ξαφνικά, μετά από ένα απότομο τράνταγμα, το αυτοκίνητο στρίβει δεξιά στο πλάι του δρόμου.
 Λάστιχο στον μπροστινό δεξί τροχό. Τα δίδυμα έχουν τρομάξει, η γυναίκα του προσπαθεί να τα ηρεμήσει...

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Η γιαγιά Ρούμπυ..

Μεγαλώνοντας δύο πολύ δραστήρια αγόρια, ηλικίας 7 και 1 ετών, μερικές φορές ανησυχώ για τις ζημιές που μπορεί να γίνουν στο προσεκτικά διακοσμημένο σπίτι μου. Μέσα στην αθωότητά τους και στο παιχνίδι τους, συχνά πέφτουν επάνω στην αγαπημένη μου λάμπα ή κάνουν άνω κάτω τα πάντα τακτοποιημένα δωμάτια. Εκείνες τις στιγμές που τίποτα δε μοιάζει να είναι σεβαστό, θυμάμαι το μάθημα που πήρα από τη σοφή πεθερά μου, τη Ρούμπυ .
Η Ρούμπυ ήταν μητέρα 6 παιδιών και γιαγιά 13 εγγονιών. 'Ηταν η προσωποποίηση της καλοσύνης,της υπομονής και της αγάπης.

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Η ιστορία του Μαρκ...

Ο Μαρκ είχε γεννηθεί με μία πολύ σοβαρή ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος. Ένα σύνδρομο ανεπάρκειας της άμυνας του οργανισμού, που κάποια γενετική αλλοίωση του είχε φορτώσει για πάντα. Τα παιδιά που γεννιούνται με αυτή τη βαριά ανωμαλία - πολύ σπάνια ευτυχώς - έχουν πολύ λίγες πιθανότητες επιβίωσης ή τουλάχιστον είχαν, όταν ο Μαρκ ήρθε στον κόσμο.

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Το παράθυρο..

Ένα νεαρό ζευγάρι μετακόμισε σε καινούργια γειτονιά.
Την επόμενη μέρα το πρωί ενώ έτρωγαν το πρωινό τους, βλέπει η νεαρή γυναίκα τη γειτόνισσα να απλώνει την μπουγάδα της.
Τα ρούχα που έβγαλε από το πλυντήριο, λέει  δεν είναι πολύ καθαρά, δεν ξέρει πώς να πλένει σωστά, ίσως χρειάζεται καλύτερο σαπούνι.
Ο άνδρας της κοίταξε αλλά παρέμεινε σιωπηλός...

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Ο μύθος του Πυγμαλίωνα..

Ο Πυγμαλίων ήταν ένας γλύπτης. Πιθανότατα, ο καλύτερος από τους καλλιτέχνες που δούλευαν την πέτρα σε όλη τη χώρα. Ένα βράδυ, βλέπει στον ύπνο του μια πανέμορφη γυναίκα να περπατά στο δωμάτιο υπεροπτικά και αισθησιακά στο δωμάτιό του. Ο Πυγμαλίων πιστεύει πως είναι η Αφροδίτη, η θεά της αγάπης και του έρωτα και σκέφτεται πως η ίδια του έστειλε αυτήν την εικόνα για να του ζητήσει να φτιάξει ένα άγαλμα προς τιμήν της. Το επόμενο πρωί ο Πυγμαλίων πηγαίνει στο λατομείο και εκεί βρίσκει, λες και τον περίμενε, ένα μεγάλο κομμάτι από μάρμαρο που ταίριαζε στην εντέλεια με την ιδέα του έργου του, τη γυναίκα του ονείρου του, σε φυσικό μέγεθος, όρθια, ελάχιστα γερμένη πάνω σε έναν τοίχο, να κοιτάζει υπερήφανα τον κόσμο των θνητών.

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Πωλούνται κουταβάκια...

Ένας καταστηματάρχης, κρεμούσε μία πινακίδα πάνω από την πόρτα του μαγαζιού του που έγραφε ''πωλούνται κουτάβια''. Τέτοιου είδους πινακίδες συνήθως προσελκύουν μικρά παιδιά και όπως ήταν επόμενο, ένα αγοράκι εμφανίστηκε σύντομα μπροστά στην πόρτα του καταστήματος. 

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Το μικρό αγόρι ..

Κάποτε ένα αγοράκι πήγε στο σχολείο. Ήταν ένα τόσο δα αγοράκι και ένα μεγάλο σχολείο. Όταν όμως το αγοράκι διαπίστωσε πως μπορούσε να μπαίνει στην τάξη του κατευθείαν από την εξωτερική πόρτα χάρηκε. Και το σχολείο δεν φαινόταν τόσο μεγάλο πια.Ένα πρωί, λίγο μετά που έφτασε το αγοράκι στο σχολείο η δασκάλα είπε:

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Η καληνύχτα του Μικρού Πρίγκιπα ...

- Είναι όπως ακριβώς και με το λουλούδι.
 
Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σε ένα αστέρι, είναι όμορφο τη νύχτα να κοιτάς τον ουρανό. Όλα τα αστέρια είναι ανθισμένα.

- Βέβαια...

- Θα κοιτάζεις τη νύχτα τα αστέρια. Είναι πολύ μικρό το δικό μου για να σου δείξω που βρίσκεται. Είναι καλύτερα έτσι. Το αστέρι μου, θα είναι για εσένα κάποιο από όλα. Έτσι θα θέλεις να κοιτάς όλα τα αστέρια... Θα 'ναι όλα φίλοι σου. Θέλω να σου κάνω ένα δώρο... Γέλασε κι άλλο.

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

The Beauty Of Love...

The question is asked, "Is there anything more beautiful in life than a
boy and a girl clasping hands and pure hearts in the path of
 marriage? Can there be anything more beautiful than young love?" 

And the answer is given. "Yes, there is a more beautiful thing.

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Πουλάμε μόνο σπόρους...

Μια γυναίκα καθώς περπατούσε σ' ένα εμπορικό κέντρο είδε ένα καινούργιο κατάστημα. Μπαίνοντας μέσα πήρε μια λαχτάρα! Ο Θεός ο ίδιος παρακολουθούσε καθισμένος πίσω από τον πάγκο!
-Μπορείς να ζητήσεις ό,τι θέλεις, είπε ο Θεός.

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

The Most Beautiful Flower...

The park bench was deserted as I sat down to read
Beneath the long, straggly branches of an old willow tree.
Disillusioned by life with good reason to frown,
For the world was intent on dragging me down.
And if that weren't enough to ruin my day,
A young boy out of breath approached me, all tired from play.

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Ο ορίζοντας..

Στέκομαι στην άκρη της ακτής …ένα πλοίο από την πλευρά μου απλώνει τα λευκά πανιά του στην πρωινή αύρα και ξεκινά για το μπλε του ωκεανού.
Είναι ένα αντικείμενο ομορφιάς και δύναμης.
Στέκομαι και το κοιτάζω σε βάθος μέχρι που κρέμεται σαν κόκκος άσπρου σύννεφου στον ορίζοντα, εκεί ακριβώς όπου ο ουρανός και η θάλασσα έρχεται να σμίξει με το ένα το άλλο.

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Πράγματα που δεν έκανες..

Θυμάσαι τη μέρα που δανείστηκα το καινούργιο σου αυτοκίνητο και το τράκαρα;
Νόμιζα πως θα με σκότωνες, μα δεν το έκανες..
Και θυμάσαι τη φορά που επέμενα να πάμε θάλασσα και εσύ έλεγες ότι θα βρέξει και έβρεξε;
Νόμιζα πως θα μου έλεγες,''στο είχα πει'', μα δεν το έκανες..

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Αν μπορούσα...

Αν  μπορούσα να να ξαναζήσω τη ζωή μου από την αρχή, θα έκανα πολύ περισσότερα λάθη αυτή τη φορά. Δε θα προσπαθούσα να είμαι τόσο τέλειος. Θα αφηνόμουνα περισσότερο. Θα χαλάρωνα. Θα έκανα πιο πολλές ανοησίες από ότι σε αυτή τη διαδρομή. Για να πω την αλήθεια, ελάχιστα θα ήταν τα πράγματα που θα έπαιρνα τόσο στα σοβαρά. Θα φερόμουνα πιο τρελλά. Θα ήμουνα λιγότερο συγκρατημένος. Θα διακινδύνευα περισσότερο, θα έκανα περισσότερα ταξίδια.

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Η ανάμνηση της Αγάπης...

Ο Μόζες Μέντελσον, παππούς του διάσημου Γερμανού συνθέτη, κάθε άλλο παρά όμορφος ήταν. Πέρα από το μικρό του ανάστημα είχε και μια αστεία καμπούρα.
Μια μέρα επισκέφθηκε έναν έμπορο στο Αμβούργο που είχε μια όμορφη κόρη που ονομαζόταν Φούμτζε. Ο Μόζες την ερωτεύθηκε παράφορα. Η Φούμτζε όμως, ένιωθε αποστροφή για την απαίσια εμφάνισή του.

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Το αηδόνι και το τριαντάφυλλο...

«Είπε ότι θα χόρευε μαζί μου αν της έφερνα κόκκινα τριαντάφυλλα», φώναξε ο νεαρός Φοιτητής, «άλλα σ' όλο τον κήπο μου δεν υπάρχει ούτε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.» Από την φωλιά της στη βελανιδιά η Αηδόνα τον άκουσε και κοίταξε έξω, μέσα από τα φύλλα και απόρησε.
«Ούτε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο σ' όλο τον κήπο μου!» φώναξε
αυτός
και τα όμορφα μάτια του γέμισαν δάκρυα.

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Η καρδιά της μάνας..

Ένα παιδί μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
"Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, τα παιδιά,
μα αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου".
Τρέχει ο νιος τη μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
Κυλάει ο γιος και η καρδιά κυλάει...
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
-Χτύπησες αγόρι μου;…και κλαίει

Ζαν Ρισπέν

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου..

Ήταν 15 Ιουνίου και σε δύο ημέρες θα γινόμουν τριάντα ετών. Ήμουν ανασφαλής για την είσοδο σε μια νέα δεκαετία της ζωής μου και υπήρχε ο φόβος ότι τα καλύτερα χρόνια μου ήταν τώρα πίσω μου.
 Η καθημερινή ρουτίνα μου περιλαμβάνε το γυμναστήριο για να εξασκηθώ πριν πάω στη δουλειά. Εκεί κάθε πρωί έβλεπα τον Nicholas, φίλος μου εδώ και λίγο καιρό. Παρόλο που ήταν εβδομήντα εννέα ετών ήταν σε καταπληκτική φόρμα. Όπως χαιρετίστηκαμε με το Nicholas την συγκεκριμένη ημέρα, παρατήρησε ότι η καλημέρα μου δεν ήταν γεμάτη ζωντάνια όπως συνήθως και με ρώτησε αν υπήρχε κάτι που με απασχολούσε. Του είπα ότι ήταν το άγχος για την είσοδο στη τρίτη δεκαετία της ζωής μου.

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Κάποτε...

 Kάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.
 Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
 Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.  Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.
 Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάηδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Ένα φιλί για καληνύχτα..

Κάθε απόγευμα που άρχιζε η βάρδια μου ως νυχτερινή νοσοκόμα περνούσα από όλες τις αίθουσες του γηροκομείου, σταματώντας σε κάθε δωμάτιο για να δω τους ασθενείς και να συζητήσουμε λίγο. Συχνά έβλεπα την Κέιτ και τον Κρις να κάθονται έχοντας πάνω στα γόνατα τους μεγάλα λευκώματα με διάφορες φωτογραφίες αναπολώντας τα περασμένα.

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Η ευτυχία είναι απλή...

Για πολύ καιρό μου φαινόταν ότι η ζωή μου θα άρχιζε. Η πραγματική ζωή. Αλλά υπήρχαν πάντα εμπόδια, μία δοκιμασία να ξεπεραστεί, μία δουλειά να τελειώσει, χρόνος να δοθεί, ένα χρέος να πληρωθεί. Μετά η ζωή θα ξεκινούσε. Τελικά κατάλαβα ότι αυτά τα εμπόδια ήταν η ΖΩΗ. Αυτή η προοπτική με βοήθησε να δω ότι δεν υπάρχει μονοπάτι προς την ευτυχία. ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ. Λοιπόν, εκτιμήστε την κάθε στιγμή. Σταματήστε να περιμένετε να τελειώσετε το σχολείο, να ξαναγυρίσετε στο σχολείο, να χάσετε 10 κιλά, να πάρετε 10 κιλά, να ξεκινήσετε να δουλεύετε, να παντρευτείτε, να έρθει η Παρασκευή βράδυ, η Κυριακή πρωί, να αγοράσετε ένα καινούργιο αμάξι, να πληρώσετε την υποθήκη σας, να έρθει η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η πρώτη του μήνα, τα μέσα του μήνα, να ακουστεί το τραγούδι σας στο ραδιόφωνο, να πεθάνετε, να ξαναγεννηθείτε ...πριν αποφασίσετε να ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ. Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι, όχι ένας προορισμός. Δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για να είστε ευτυχισμένοι ... από το ΤΩΡΑ !! Ζήστε και εκτιμήστε την τωρινή στιγμή !


Ανώνυμος